นักจิตวิทยาชาวอังกฤษ 

 ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยคิงส์ตันลอนดอนผู้เขียนเรื่องการแยกตัวในแอนตาร์กติกากล่าว “ แม้ว่าโลกของพวกเขาจะแตกต่างจากของเรามาก แต่ประสบการณ์ของพวกเขานั้นมีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับเราทุกวันนี้มนุษย์ยังคงมีความต้องการพื้นฐานสำหรับการติดต่อสื่อสารและการเคลื่อนไหวทางร่างกาย” แช็คเคิลตันเองก็พบว่าการท้าทายแบบนี้ระหว่างการเดินทางไปแอนตาร์กติกาครั้งแรกในฐานะผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของ ร.อ. 

โรเบิร์ตสก็อตต์ดิสคอฟเวอรี่ค้นพบการเดินทางใน 2444 Chafing ภายใต้วินัยนาวิกโยธิน การสังเกตทุกวันจากยอดเขาใกล้เคียง เล่ห์เหลี่ยมของแช็คเคิลตันสำหรับการออกไปจากขอบเขตของเรือจะดึงดูดพยักหน้ารับการยอมรับจากผู้คนนับล้านที่อาศัยอยู่ในบ้านในวันนี้ทำให้ไม่สบายใจภายใต้แนวทางการพักอาศัย (อดีตนักบินอวกาศยังมีคำแนะนำสำหรับผู้ที่ติดอยู่ที่บ้านด้วย) 100 คำเดือนละครั้ง John Dudeney อดีตรองผู้อำนวยการ British Antarctic Survey ได้ไปที่แอนตาร์กติกาในฐานะนักวิทยาศาสตร์อายุ 21 ปีในปี 2509 เป็นครั้งแรกในปี 1966 เขากล่าวว่า "ฉันไม่รู้เลยว่าเขากำลังทำอะไร

สนับสนุนบทความโดย  allforbet

เว็บ สล็อต ออนไลน์ ที่ติด TOP ของประเทศไทย

 ฉันจำได้ว่าล่องเรือออกจากเซาแธมป์ตันมองย้อนกลับไปเมื่ออังกฤษลื่นไปทางท้ายเรือและคิดว่า:“ ฉันทำอะไรไปแล้ว?” ในอีกสองปีครึ่งเขาอาศัยอยู่ที่ฟาราเดย์ฐานระยะไกลของสหราชอาณาจักรกับชายอีก 12 คนการดำรงอยู่ของพวกเขาถูกขัดจังหวะโดยการมาถึงของเรือลำเลียงในช่วงฤดูร้อน สำหรับปีที่สองเขาเป็นผู้บัญชาการฐาน ตอนนี้ 75 และแยกตัวเองที่บ้านของเขาใกล้เมืองเคมบริดจ์ประเทศอังกฤษเขาได้ติดต่อกับครอบครัวและเพื่อน ๆ ผ่านทาง 

 ซึ่งตรงกันข้ามกับการแยกฐานฟาราเดย์ในช่วงทศวรรษ 1960 "ในสมัยนั้นการติดต่อกับครอบครัวหรือเพื่อนเป็นเพียงข้อความวิทยุ 100 คำเดียวที่เราได้รับอนุญาตให้ส่งเดือนละครั้ง" Dudeney กล่าว "เราสามารถรับ 200 คำได้ไม่มีข้อความเหล่านี้เป็นส่วนตัว อย่างที่คุณต้องให้พวกเขาเพื่อส่งวิทยุในรหัสมอร์ส " เกือบจะไม่มีข่าวเกี่ยวกับโลกภายนอก “ จนถึงทุกวันนี้” Dudeney กล่าว“ ปี 1967 และปี 1968 เป็นความว่างเปล่าสำหรับฉันเท่าที่เหตุการณ์ในโลกภาพยนตร์และเพลงไปถึง”